Καθώς η κλιματική αλλαγή επηρεάζει την ατμόσφαιρα και αυξάνει τη συχνότητα και τη σοβαρότητα των φυσικών καταστροφών, η ασφαλιστική αγορά οφείλει να προσαρμοστεί σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον και στους κανονισμούς του κλάδου. Η επιστημονική κατανόηση, οι στόχοι των επενδυτών και οι μεταβλητές όσον αφορά τη μοντελοποίηση του κλιματικού κινδύνου εξελίσσονται για να ανταποκριθούν στις ανάγκες της στιγμής. Αυτό ασκεί ακόμη μεγαλύτερη πίεση στους ασφαλιστές να τηρούν (και να υπερβαίνουν) τους κανονισμούς και τις προσδοκίες των πελατών.
Για να παραμείνουν ανταγωνιστικοί στα νέα αυτά δεδομένα, είναι ζωτικής σημασίας να ενημερώνονται για τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με τον κλιματικό κίνδυνο που διαμορφώνουν τον ασφαλιστικό χώρο.
Όπως το ραντάρ ενός πλοίου καθώς πλέει σε βαθιά ομίχλη, αυτές οι εξελίξεις μπορούν να βοηθήσουν τους ασφαλιστές να εντοπίσουν και να αποφύγουν επικίνδυνες περιοχές και επιχειρηματικούς κλάδους, ενώ παράλληλα εντοπίζουν ασφαλή νερά. Παρακάτω παρουσιάζονται τέσσερα σημάδια σχετικά με τον κλιματικό κίνδυνο που πρέπει να λάβουν υπόψη τους οι ασφαλιστές κατά την εξυπηρέτηση των πελατών - και την πλοήγηση στα συχνά θολά νερά του ευρύτερου ασφαλιστικού κλάδου:
1. Η επιστημονική κατανόηση του κλιματικού κινδύνου αλλάζει συνεχώς
Οι ασφαλιστές πρέπει να παρακολουθούν τις τελευταίες αναδυόμενες επιστημονικές εξελίξεις και να αποφασίζουν ποια κλιματικά μοντέλα είναι τα πιο ακριβή και εφαρμόσιμα γι' αυτούς. Στο πρόγραμμα διασύγκρισης συζευγμένων μοντέλων του Παγκόσμιου Προγράμματος Έρευνας για το Κλίμα (WCRP Coupled Model Intercomparison Project (CMIP) συμμετέχουν πάνω από 30 ομάδες σε όλο τον κόσμο. Κάθε ομάδα εκτελεί πολύπλοκα αριθμητικά κλιματικά μοντέλα που συνδυάζουν την ικανότητα των ωκεανών και της ατμόσφαιρας να παράγουν κλιματικές προβλέψεις με βάση διαφορετικά σενάρια εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Τα κλιματικά μοντέλα βελτιώνονται συνεχώς, τόσο όσον αφορά την αυξημένη χωρική ανάλυση όσο και τις φυσικές διεργασίες που περιλαμβάνονται στις προσομοιώσεις. Οι βελτιώσεις αυτές έχουν ως αποτέλεσμα πιο αξιόπιστες εκτιμήσεις για το πώς θα μεταβληθούν οι φυσικοί κίνδυνοι σε περιφερειακό επίπεδο, που κυμαίνονται από τις επόμενες δεκαετίες έως το τέλος του αιώνα.
Ωστόσο, επειδή τα μοντέλα κλιματικής αλλαγής έχουν σχετικά θολή ανάλυση, οι προβλέψεις πρέπει να υποβαθμιστούν σε πιο λεπτή ανάλυση προτού γίνουν χρήσιμες για ένα μοντέλο κινδύνου καταστροφών. Σκοπός είναι να κατανοήσει η ασφλιστική αγορά αυτή τη μεθοδολογία, και πώς ενσωματώνονται πτυχές των κλιματικών μοντέλων στα μοντέλα κινδύνου καταστροφών και σε ποιο βαθμό.
2. Μετριασμός της κλιματικής αλλαγής σημαίνει τροποποίηση των σύγχρονων μοντέλων καταστροφής
Υπάρχει πάντα ένας βαθμός αβεβαιότητας στα σύγχρονα μοντέλα καταστροφών. Περαιτέρω πολυπλοκότητα προκύπτει όταν διαχωρίζονται τα σήματα της κλιματικής αλλαγής από τη φυσική μεταβλητότητα της ατμόσφαιρας, που οδηγεί σε αλλαγές στην επικινδυνότητα σε κλίμακες πολλών δεκαετιών. Τα παλαιά μοντέλα καταστροφών χρησιμοποιούν ιστορικά δεδομένα ζημιών για να προσδώσουν αξιοπιστία στα αποτελέσματα των μοντέλων. Όταν όμως πρόκειται για το κλίμα, οι ιστορικές ζημίες δεν αρκούν για την πλήρη κατανόηση του μελλοντικού κινδύνου και την αξιολόγηση της αξιοπιστίας των αποτελεσμάτων.
Για την καταπολέμηση αυτής της αβεβαιότητας, ο μετριασμός επιδρά με τη μορφή σκληρών και ήπιων μέτρων. Τα σκληρά μέτρα περιλαμβάνουν φυσικά κατασκευασμένες κατασκευές, όπως αντιπλημμυρικά έργα, και συνήθως συνεπάγονται μεγάλες κεφαλαιουχικές δαπάνες για την κάλυψη μακροπρόθεσμων χρονικών οριζόντων. Τα ήπια μέτρα, που συνήθως καθοδηγούνται από την εθνική ή δημοτική πολιτική, όπως η απομάκρυνση των εύφλεκτων συντριμμιών, είναι βραχυπρόθεσμα μέτρα και πολύ φθηνότερα στην εφαρμογή τους.
Με μοντέλα καταστροφών που λαμβάνουν υπόψη τόσο τη φυσική μεταβλητότητα του κλίματος όσο και τα φυσικά μέτρα μετριασμού, η ασφλιστική αγορά οφείλει να καταγράφει ορθά τους κανονισμούς των ασφαλιστηρίων και να παρέχει στους πελάτες το σωστό επίπεδο προστασίας.
3. Οι κανονισμοί διαφέρουν ανάλογα με την τοποθεσία και τον κίνδυνο
Ενώ η επιστήμη θέτει τις βάσεις για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της ασφάλισης, οι ρυθμιστικές κατευθυντήριες γραμμές διαδραματίζουν επίσης κρίσιμο ρόλο. Το σημερινό ρυθμιστικό περιβάλλον διαφέρει σημαντικά ανά δικαιοδοσία, περιπλέκοντας ένα ήδη πολύπλοκο σύστημα. Οι κανονισμοί υπάρχουν σε διαφορετικά επίπεδα πολυπλοκότητας και ωριμότητας σε όλο τον κόσμο, που κυμαίνονται από καμία ρυθμιστική θέση έως αυστηρά προδιαγεγραμμένες δοκιμές. Έτσι, ως παγκόσμιος κλάδος, η παρακολούθηση του τι πρέπει να αναφερθεί και σε ποια αρχή, είναι ένα μελανό σημείο για τους ασφαλιστές.
Βάσει των παραπάνω, ορισμένοι ρυθμιστικοί φορείς πρωτοστατούν στη διαδικασία κατανόησης των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) θεωρείται ευρέως η κύρια αρχή στον τομέα αυτό. Αν και η IPCC δεν διεξάγει επιστημονική έρευνα, αξιολογεί την τρέχουσα κατάσταση της επιστημονικής κατανόησης που σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή.
Η IPCC δημιουργεί επίσης αντιπροσωπευτικές διαδρομές συγκέντρωσης (RCP), οι οποίες περιγράφουν τέσσερις διαφορετικές διαδρομές του 21ου αιώνα για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου (GHG) και τις ατμοσφαιρικές συγκεντρώσεις, τις εκπομπές ατμοσφαιρικών ρύπων και τη χρήση γης. Αυτά τα σενάρια κυμαίνονται από το "business as usual" (χωρίς μετριασμό) έως τον ισχυρό μετριασμό, όπου οι μειώσεις μειώνουν τις καταστροφικές επιπτώσεις. Δεδομένης της αποδοχής τους ως τυποποιημένων σεναρίων στην επιστημονική, πολιτική και ρυθμιστική σφαίρα, τα RCP θα χρησιμοποιηθούν σε μεγάλο βαθμό κατά την πραγματοποίηση αλλαγών στα μοντέλα καταστροφικού κινδύνου.
4. Οι επενδυτές προβλέπουν τον κίνδυνο και απαιτούν αλλαγή
Ένα τελευταίο στοιχείο που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η ισχυρή επιρροή των επενδυτών. Οι επενδυτές ενσωματώνουν τη βιωσιμότητα στις επενδυτικές τους στρατηγικές και απαιτούν σημαντικές αλλαγές στη συμπεριφορά των εταιρειών. Αυτό περιλαμβάνει τον ασφαλιστικό κλάδο και τις παρακείμενες αγορές, όπως η αγορά ακινήτων και ο ενυπόθηκος δανεισμός, όσον αφορά τον κλιματικό κίνδυνο. Αυτή η διαχείριση γίνεται επί του παρόντος μέσω του καθορισμού, της παρακολούθησης και της υποβολής εκθέσεων πολιτικής για το περιβάλλον, την κοινωνία και την εταιρική διακυβέρνηση (ESG). Οι ασφαλιστές πρέπει να εξετάζουν και να εφαρμόζουν αυτές τις εκτιμήσεις ως μέρος της ολιστικής τους άποψης σχετικά με την ανάληψη του κλιματικού κινδύνου
Ο κλιματικός κίνδυνος εξελίσσεται διαρκώς
Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι ήδη εδώ, και η ασφαλιστική αγορά δεν πρέπει να αγνοήσει την πιεστική πραγματικότητα. Με την κατανόηση των στοιχείων που εμπλέκονται στον κλιματικό κίνδυνο, συμπεριλαμβανομένων των πιο πρόσφατων πληροφοριών σχετικά με την επιστημονική κατανόηση, τους κανονισμούς, τους επενδυτές και τις μεταβλητές μοντελοποίησης κινδύνου, η αγορά έχει τη δυνατότητα να εξυπηρετήσει καλύτερα τους πελάτες τους της.